Sunnah Nabi

Kekeliruan Kita dalam Menegakkan Sunnah

Sudah lama kiranya tidak mendengar Khutbah Jum’at yang begitu menarik, dimana perhatian Jama’ah tertuju kepada sang khatib. Biasanya sang khatib dicuekin (diabaikan) oleh jama’ah. Sang khatib sibuk dengan khutbahnya dan para jama’ahpun sibuk dengan renungan mereka, merenung atau termenung?

Tema khutbah yang diketengahkan oleh sang khatib ialah mengenai melaksanakan sunnah nabi dengan cerdas. Sang khatib mengemukakan beberapa contoh dalam kehidupan sehari-hari dan membandingkannya dengan kejadian yang serupa atau hampir serupa di zaman nabi.

Pertama ialah mengenai nabi-nabi palsu. Beliau menerangkan pengkhianatan semacam ini dalam kalangan umat muslim telah berlangsung semenjak zaman nabi. Contohnya ialah Musailamah al Kahzab, Mirza Ghulam Ahmad, Ahmad Musaddek, dan lain sebagainya. Musailamah merupakan orang yang hidup di zaman nabi, dihadapan nabi dia mengangguk sedangkan dibelakang nabi dia menggeleng. Sepeningga nabi dia berkhianat, menyatakan diri sebagai nabi.

Kedua ialah mengenai menyalatkan jenazah, Rasulullah pernah berwasiat bahwa jikalau beliau yang dahulu meninggal maka Aisyahlah yang akan memandikan jenazahnya. Sedangkan jika sebaliknya Aisyahlah yang lebih dahulu meninggal maka beliaulah yang akan memandikan jenazahnya. Atas dasar hadist ini maka dibolehkan bagi isteri memandikan jenazah suaminya dan sebaliknya juga dibolehkan bagi suami memandikan jenazah isterinya.

Ketiga ialah tatacara menshalatkan jenazah. Beliau mengemukakan satu kasus yang terjadi di Kota Padang. Dimana meninggal seorang laki-laki terpandang di dalam negeri, pihak anak dan kamanakan berebut hendak menyelenggarakan jenazah. Setelah menjalani perundingan yang dalam, kedua belah pihak akhirnya sepakat untuk sama-sama melaksanakan penyelenggaraan jenazah. Prosesi dimulai dari pihak anak, jenazah akan dimandikan dan dikafani di sana. Kemdian selepas itu, jenazah akan dishalatkan dan dimakamkan di tempat kamanakan.

Entah kesalahan dari pihak siapa, jenazah selepas dari rumah anak langsung dibawa ke pemakaman dan dikuburkan. Dalam sangkaan pihak kamanakan, terjadi perubahan rencana dimana segala sesuatunya telah diselesaikan oleh pihak anak sehingga jenazah tinggal dimakamkan. Semuanya disadari tatkala jenazah telah selesai dikuburkan. Apalah daya, hendak digali lagi kemudian dishalatkan dan kembali dikuburkan? Akhirnya atas kesepakatan para ulama, dilakukan shalat gaib.

Menyikapi kejadian semacam ini sang khatib merujuk kepada suatu kisah di zaman nabi. Terdapat seorang perempuan tua berkulit hitam yang keseharian kerjanya ialah membersihkan masjid Rasulullah. Setiap nabi datang hendak menunaikan shalat beliau selalu bertanya “Dimanakah ibu yang biasa membersihkan masjid?”

Sang ibu selalu menjawab “Saya duhai Rasulullah..”

Sampai pada suatu ketika nabi berhalangan hadir ke masjid, dan dihari tersebut pula meninggal sang ibu. Para sahabatpun terlupa menyampaikan hal semacam itu kepada Rasulullah. Maka ketika esok harinya beliau datang dan kembali bertanya “Dimanakah ibu yang biasa membersihkan masjid?”

Ketika diberitahu oleh para sahabat perihal sang ibu, Rasulullah langsung minta diantarkan ke makam sang ibu. Dimakan tersebut beliau menyalatkan jenazah sang ibu.

Dari kisah di atas dapatlah kiranya kita mengambil kesimpulan bahwa boleh menyalatkan jenazah yang telah dikubur. Shalat jenazah dilakukan di makam sang mayit.

Yang keempat ialah mengenai kebiasaan nabi tidur sejenak selepas shalat tahajud sambil menanti waktu shalat subuh. Kebiasaan nabi tersebut dilakukan beliau karena semalaman beliau beribadah kepada Allah, sehingga selepas shalat tahajud. Gunanya ialah untuk istirahat sejenak, mengembalikan tenaga yang terpakai semalaman. Jadi alangkah lucunya jika kita yang baru bangun tidur dan sama sekali tidak melakukan ibadah semalaman seperti yang dilakukan oleh Rasulullah, juga tidur sembil menunggu waktu shalat subuh.

sumber gambar: internet